Verschillende media berichten vandaag over de subsidies die de Vlaamse overheid verdeelt onder organisaties, verenigingen en lokale overheden en dit naar aanleiding van de eerste verjaardag van het Vlaams subsidieregister. Uiteraard heeft elke Vlaming recht te weten waar zijn belastinggeld voor gebruikt wordt, maar de manier waarop sommige kranten de feiten voorstellen, stuit de Vlaamse ziekenfondsen en zorgkassen zwaar tegen de borst. Verkeerdelijk wordt minstens de indruk gewekt dat de subsidies de eigen werking van ziekenfondsen en zorgkassen ten goede komen, terwijl het geld net ingezet wordt om de sociale noden en de zorg aan bed in Vlaanderen betaalbaar te houden. Dankzij deze werking realiseert Vlaanderen samen met middenveldpartners haar beleid.
“17,8 miljard euro Vlaamse subsidies. En nee, cultuur is niet de grote slurper”, kopt De Standaard deze ochtend. In het verlengde van de titel volgt een overzicht van wie dan de grote “subsidieslurpers” zijn. Naast de stad Antwerpen blijkt dat – dixit De Standaard – het “verzuild zorglandschap” te zijn. Als sector wensen de mutualiteiten en de zorgkassen zich uitdrukkelijk te distantiëren van deze kwalijke framing en misleidend taalgebruik.
Op zich is een subsidieregister een goed en zelfs lovenswaardig initiatief in functie van transparantie en goed beheer van overheidsmiddelen, maar de voorwaarde is wel dat het correcte informatie en interpretaties weergeeft. Want wat het subsidieregister niet vertelt, is dat deze “subsidies” bijna uitsluitend de overheidsmiddelen zijn die worden aangewend voor het financieren van onder andere de geleverde zorg in ouderenzorgvoorzieningen, de Vlaamse revalidatie, de Vlaamse geestelijke gezondheidszorg en de begeleidingsequipes palliatieve zorg, ... voor dat deel dat niet gedekt wordt door de dagprijs die bewoners/gebruikers zelf betalen. En wat het subsidieregister ook niet vertelt, is waar dat geld vandaan komt. En laten we alvast die illusie doorprikken, het geld is geen eigendom van de Vlaamse overheid die het gul uitdeelt. Het is geld van ons allemaal, dat we bijdragen via onze belastingen. Het is dan ook niet meer dan normaal dat die belastingen ons allemaal ten goede komen, bijvoorbeeld voor de organisatie van onze zorg. En dat is net waar zoveel organisaties uit het middenveld, waaronder de ziekenfondsen en zorgkassen, zich elke dag voor inzetten.
Omdat wij transparantie even belangrijk vinden als de Vlaamse overheid, willen wij graag enkele voorbeelden geven van wat ziekenfondsen en zorgkassen realiseren met het geld van de Vlaamse burger.
- Voor het verblijf in een woonzorgcentrum betaalt een bewoner zelf maandelijks ongeveer 2.000 euro. Zonder tussenkomst van die vermeende “subsidies” voor de zorg die tijdens het verblijf wordt geleverd, zou dat meer dan het dubbele zijn. En dat geldt voor alle duidelijkheid voor alle 1.500 Vlaamse ouderenvoorzieningen, of ze nu openbaar zijn, non-profit of commercieel.
- Wie gebruik maakt van Vlaamse residentiële revalidatie, betaalt daarvoor ongeveer 46 euro uit eigen zak voor de eerste dag en ongeveer 19 euro per dag vanaf de tweede dag. Zonder de aanvullende “subsidies” zou een verblijf in residentiële revalidatie tot tientallen keren duurder uitvallen voor de patiënt.
Daarvoor dienen dus deze subsidies, en niet voor het financieren van eigen instituties en uitbatingen, zoals het artikel van De Standaard doet uitschijnen. Het zijn de zorgkassen die in Vlaanderen zorgen voor een correcte uitbetaling van deze middelen aan de voorzieningen, voor juiste informatie aan burgers, voor controles, en voor belangenbehartiging voor al wie in Vlaanderen nood heeft aan zorg. De zorgkassen doen zelfs nog meer dan dat:
Zo maken zij het onder andere mogelijk dat alle bewoners van woonzorgcentra automatisch recht hebben op het zorgbudget voor zwaar zorgbehoevenden dat maandelijks 135 euro bedraagt (een bedrag dat ze zelf overigens nog altijd te laag vinden voor zorgbehoevende burgers, en dat zelfs niet eens deel uitmaakt van de inventaris in het subsidieregister…).
Als samenleving van mensen die het goed met elkaar voor hebben, moeten we net fier zijn op de bedragen die in de lijstjes van het Vlaamse subsidieregister genoemd worden. Het is een goede zaak dat er 7,3 miljard euro besteed wordt aan het beleidsdomein Welzijn, Volksgezondheid en Gezin omdat deze middelen rechtstreeks ten goede komen van de gezondheid en het welzijn van elke Vlaamse burger via broodnodige voorzieningen, dienst- en hulpverlening. We moeten helaas zelfs vaststellen dat dit nog niet voldoende is om een toereikend en betaalbaar zorgaanbod te voorzien voor iedereen. Ziekenfondsen en zorgkassen (én de ruimere zorgsector) kaarten dit met de regelmaat van de klok aan, en zullen dit ook blijven doen. Dat is onze rol als belangenbehartiger voor iedereen, en die rol nemen we uitdrukkelijk op.
Dat is wat burgers met een zorgvraag of zorgnood, hun mantelzorgers, zorgverleners en uiteindelijk alle Vlaamse belastingbetalers van ons verwachten.
Ondertekend door de leden van het Vlaams Intermutualistisch College (de Vlaamse ziekenfondsen en hun zorgkassen)
Meer info: Liesbeth Roelandt, 0479/21.52.48
