2020 is een sleutelmoment voor de aanpak van de hormoonverstoorders in België: het probleem wordt aangepakt door de regionale regeringen, het maakt deel uit van de ambitieuze plannen van Green Deal voor Europa, de FOD Volksgezondheid werkt een nationaal actieplan uit, …
De dagelijkse blootstelling aan hormoonverstoorders draagt bij tot de ontwikkeling van ziektes zoals obesitas, diabetes, bepaalde kankers en vruchtbaarheidsproblemen.
Hoe kan de overheid de burgers, zeker de meest kwetsbaren, beschermen tegen de neveneffecten van de blootstelling aan hormoonverstoorders?
In juni 2020 organiseerden de Onafhankelijke Ziekenfondsen een bevraging over de problematiek van de hormoonverstoorders bij een representatieve groep van de Belgische bevolking (1.000 personen). Hiermee werd gepeild naar de kennis van hormoonverstoorders en de bezorgdheden en verwachtingen daaromtrent.
Hieronder volgt een overzicht van de voornaamste resultaten.
De materie van de hormoonverstoorders is complex en technisch van aard. Maar dat mag geen reden zijn om het als een ver van mijn bed show te beschouwen. Want men kan wel degelijk met kleine ingrepen in het dagelijks leven de blootstelling aan hormoonverstoorders verminderen.
Het leidmotief is simpel: het is beter potentieel gevaarlijke stoffen (waarvan vermoed wordt dat ze vb. hormoonverstorende eigenschappen hebben) te vermijden, ook al is er nog geen definitief bewijs beschikbaar.
Xavier Brenez, directeur-generaal van de Onafhankelijke Ziekenfondsen
Sandrine Jouan, expert Toxicologie bij de FOD Volksgezondheid
Catherine Ganzleben, Hoofd groep Luchtverontreiniging, Milieu en Gezondheid bij het Europees Milieuagentschap (EEA)
