Kinderen gingen in 2020 minder vaak op consultatie bij een oogarts. En er werden vorig jaar ook minder attesten voor brillenglazen en monturen afgeleverd. Dat blijkt uit een korte analyse uitgevoerd door de Onafhankelijke Ziekenfondsen. In een vorige studie toonden we al aan dat zichtproblemen bij kinderen steeds vaker voorkomen. Is het dan nu nog erger geworden, door de pandemie?
Bijziendheid (myopie) is een belangrijke oorzaak van visuele beperkingen bij kinderen. Concreet betekent dit dat het kind voorwerpen of personen op afstand onscherp ziet. Recente studies uit China en Hong Kong hebben aangetoond dat er in 2020 meer jonge schoolgaande kinderen bijziend waren, dan voordien. Kan dit te maken hebben met het feit dat kinderen door de lockdown minder buiten hebben gespeeld of te lang en te veel naar schermen hebben gekeken? De algemene oorzaak van myopie blijft complex.
Daarom is het belangrijk om te blijven inzetten op preventie en ouders eraan te herinneren de ogen van hun kinderen te laten screenen. Want het uitstellen van contacten met een oftalmoloog kan tot een (te) late opsporing van zichtproblemen leiden.
Uit onze laatste analyse blijkt dat in de periode tussen maart en mei 2020:
Is de COVID-19-padenmie een oorzaak van deze daling?
Veel zorg werd uitgesteld door COVID-19. Dat bleek ook uit andere studies van de Onafhankelijke Ziekenfondsen. De toenemende hospitalisaties door corona zorgde ervoor dat consultaties, behandelingen en operaties door de ziekenhuizen zelf werden uitgesteld. Ook de vrees voor een coronabesmetting heeft patiënten tegengehouden om hun raadplegingen voort te zetten.
Daarnaast worden kinderen en adolescenten geadviseerd om een oogarts te bezoeken na een georganiseerde screening op school (Kind &Gezin, ONE, CLB, PSE). De lockdown heeft ervoor gezorgd dat kinderen in 2020 minder naar school gingen, waardoor zulke initiatieven niet altijd konden doorgaan.
Om een verergering van myopie en andere oogproblemen tegen te gaan, is het belangrijk om te blijven inzetten op preventie. Kinderen kijken best niet te lang aan één stuk naar een scherm. De 20-20-2-regel (20 minuten schermkijken, 20 seconden in de verte staren, 2 uur buiten spelen) is nog steeds een doeltreffende regel om dit te kunnen onderbreken.
België heeft geen of zeer weinig cijfers over kinderen met een speciale (zorg)nood. Hetzelfde geldt voor de impact op het leven van hun ouders.
