Onze geschiedenis

In die tijd waren ziekenfondsen vaak nauw verbonden met vakbonden en politieke bewegingen, wat vragen deed rijzen. Sommigen vreesden dat een gepolitiseerde mutualistische vakbondsorganisatie haar standpunt zou opdringen en arbeiders zou bedreigen die weigerden deel te nemen aan stakingen, waarbij ze de ziekenfondsen als drukmiddel zouden gebruiken. Als reactie op die bezorgdheden werden de Beroepsmutualiteiten in 1910 in het leven geroepen in het Luikse bassin. Dit waren apolitieke organisaties met als enig doel een toegankelijk en kwalitatief gezondheidszorgsysteem te bieden aan alle Belgen, ongeacht hun vakbond of politieke voorkeur.

In 1928 werd de Landsbond van de Beroepsmutualiteiten van de nijverheden opgericht en de eerste algemene vergadering vond plaats in het bekende pand De Zwaan, een symbool in de Brusselse geschiedenis. In die tijd telde de Landsbond 47.000 leden en één medewerker die instond voor de boekhouding. Pas in 1995 werd de Landsbond van de Beroepsmutualiteiten van de nijverheden omgedoopt tot de Landsbond van de Onafhankelijke Ziekenfondsen.

De Onafhankelijke Ziekenfondsen speelden een essentiële rol bij de oprichting van de sociale zekerheid in België. Ze hebben het voortouw genomen in de strijd voor gelijke toegang tot gezondheidszorg voor alle burgers, ongeacht hun sociale status. Ze hebben zich ook ingezet om de arbeidsomstandigheden van gezondheidswerkers te verbeteren, door ervoor te zorgen dat ze een eerlijk loon en fatsoenlijke werkomstandigheden krijgen.

Vandaag nemen de Onafhankelijke Ziekenfondsen met hun 2,2 miljoen leden een belangrijke plaats in binnen de Belgische ziekenfondswereld, met een derde plaats wat betreft het aantal leden.