Hoe kunnen we er zeker van zijn dat de preventieboodschappen tegen COVID-19 goed begrepen worden? Hoe komen we te weten welke noden een bepaalde doelgroep juist heeft? Een proefproject, voorgesteld door alle Brusselse ziekenfondsen samen, gaat op zoek naar antwoorden. Emilie Vanderstichelen, coördinatrice regionale materies bij de Onafhankelijke Ziekenfondsen, geeft een woordje uitleg.
15 preventiewerkers zullen gemobiliseerd worden in de ziekenfondsen voor het Brussels Gewest. Hun opdracht zal erin bestaan contact te leggen met een specifieke doelgroep: alleenstaande mensen van 65 jaar en ouder met het RVV-statuut. De keuze is op deze mensen gevallen door hun grote kwetsbaarheid ten aanzien van het virus. Het telefonische contact heeft een dubbel doel. Eerst en vooral hun mening vragen over de preventie van COVID-19. Kennen ze de goede hygiënische reflexen (de zogenaamde ‘barrièregebaren’)? Vinden ze het moeilijk om zich daaraan te houden en zo ja, welke belemmeringen zijn er? Daarna volgt een bespreking van de manieren of middelen om hun preventief gedrag te verbeteren (inclusief de vaccinatie). Het tweede doel van deze telefoongesprekken is om een inzicht te krijgen in de noden van deze mensen op het gebied van geneeskundige verzorging en sociale ondersteuning, zodat ze kunnen worden doorverwezen naar de juiste diensten (ziekenfondsen of andere organisaties). We zullen met name samen een lijst opmaken van de voor de bevolking beschikbare diensten en we zullen de mensen naar de juiste plaats doorverwijzen.
Dit intermutualistische project wordt gesteund door het Kabinet van Minister Maron en is eind februari 2021 goedgekeurd door de GGC. Alle in Brussel actieve verzekeringsinstellingen en andere partners doen eraan mee. Het proefproject zal 6 maanden duren. Naast andere initiatieven van de Brusselse regering als antwoord op de gezondheidscrisis, is een van de doelstellingen van het project ook om zoveel mogelijk informatie uit het veld te verzamelen. Zo kunnen de autoriteiten kwalitatieve informatie over dit publiek verwerven, om zo een idee te krijgen van wat ze beter organiseren of niet. Ze kunnen nagaan of hun doelgroep de preventieboodschappen al dan niet begrijpt en ze kunnen, tot slot, ook een overzicht opmaken van hun behoeften.
Dit project illustreert de mogelijke inbreng van de ziekenfondsen op het gebied van preventie. Als preventiewerkers en vertrouwenspartners beschikken de ziekenfondsen over hun eigen netwerken en partners, alsook over sterke communicatiekanalen. Hand in hand met de bestaande organisaties en initiatieven, kunnen de ziekenfondsen duidelijk een toegevoegde waarde bieden, bijvoorbeeld door te focussen op welbepaalde doelgroepen, volgens specifieke gezondheidsprioriteiten en met gedifferentieerde acties. Dit concrete project toont aan wat de ziekenfondsen samen kunnen realiseren als ze echt bereid zijn om samen te werken. Ook al hebben ze elk hun eigen specifieke kenmerken, hulpmiddelen en doelgroepen.
