Waarom doen sommige mensen geen beroep op een zorgverlener?
Waarom beslist de ene persoon bij gezondheidsproblemen een zorgverlener te raadplegen en de andere niet? En welke elementen hebben invloed op die beslissing? De Onafhankelijke Ziekenfondsen nodigden hun leden uit om een vragenlijst in te vullen over hun gebruik van gezondheidszorgen. De antwoorden van 6.443 respondenten gaven enkele opmerkelijke resultaten.
Ongeveer 1 op de 13 leden heeft in 2020 geen beroep gedaan op terugbetaalde gezondheidszorg. Om meer te weten over het profiel van deze mensen nodigden de Onafhankelijke Ziekenfondsen 129.094 leden uit om een vragenlijst in te vullen. De selectie bestond voor de ene helft uit mensen die in 2020 wel een beroep deden op zorgverleners (gebruikers) en voor de andere helft uit mensen die in 2020 geen terugbetaling van geneeskundige verzorging hadden (niet-gebruikers). De antwoorden van 6.443 respondenten werden verder geanalyseerd.
Vanzelfsprekend heeft de COVID-19 crisis invloed gehad op het gezondheidszorggebruik van de Belgen. 2 op de 5 respondenten gaven aan dat in 2020 zorg werd uitgesteld omwille van COVID-19. Voornamelijk op mond- en tandzorg werd ingeboet, met een kwart van de respondenten die aangaven dat dergelijke zorg werd uitgesteld. 1 op de 6 gaf aan een controle bij de huisarts of specialist te hebben uitgesteld omwille van de pandemie. De coronacrisis was dus een eerste belangrijke verklaring voor het niet-gebruik van gezondheidszorgen.
Uit de rondvraag blijkt dat een belangrijk deel van de niet-gebruikers hulpafwijzend gedrag vertoont: ze zouden zelfs geen zorgverstrekker raadplegen als ze een probleem hebben. Zo gaf 10% aan dat ze niet naar de tandarts of gynaecoloog zouden gaan wanneer zich een probleem stelt, maar ook bij de huisarts (8%), arts-specialist (12,3%) of kinesist (26%) tekenden zich hoge cijfers af. Opvallend, zowel bij gebruikers als niet-gebruikers van gezondheidszorg, is de sterke mate van hulpafwijzend gedrag ten opzichte van psychiaters en psychologen. De helft van de niet-gebruikers en 4 op de 10 gebruikers zouden zelfs bij problemen geen psycholoog of psychiater consulteren.
Wie zijn de mensen die geen beroep doen op terugbetaalde gezondheidszorg?
Professionele hulp bij medische of geestelijke problemen wordt niet altijd gezocht, gevonden of verkregen omwille van specifieke barrières. Met een aantal barrières worden zowel gebruikers als niet-gebruikers van gezondheidszorgen geconfronteerd. 1 op de 5 respondenten stelde zorg of raadplegingen uit omwille van financiële aspecten. 1 op de 8 heeft moeite om de uitleg van een zorgverlener te begrijpen, 1 op de 3 vindt het moeilijk om informatie over gezondheidszorgen terug te vinden en ongeveer de helft wordt geconfronteerd met lange wachtlijsten.
Hoe kunnen mensen de juiste beslissingen nemen omtrent hun gezondheid als ze niet weten waar ze die informatie kunnen vinden? De Onafhankelijke Ziekenfondsen willen de gezondheidsgeletterdheid onder hun leden verbeteren door heldere en begrijpelijke informatie over gezondheidszorg ter beschikking te stellen en hun leden te helpen de juiste zorgverlener te vinden in hun buurt. Het is ook onze rol om mensen met een mentaal of lichamelijk gezondheidsprobleem te begeleiden in hun zoektocht naar de juiste zorgverlener.
Daarnaast is het belangrijk om informatie over beschikbare (geconventioneerde) zorgverleners toegankelijker te maken. Het kan ook helpen om bepaalde barrières rond het raadplegen van zorgverstrekkers onder handen te nemen, door bijvoorbeeld de wachtlijsten voor bepaalde zorgverleners aan te pakken en de financiële toegankelijkheid van de zorg te waarborgen en te verbeteren. Tot slot is het cruciaal dat komaf wordt gemaakt met de negatieve perceptie en stigma rond het raadplegen van bepaalde zorgverstrekkers zoals psychiaters en psychologen.
Onze ziekenfondsen Partena en OZ, binnenkort samen Helan Onafhankelijk Ziekenfonds, werken hard om hun gezondheidscommunicatie zo helder en verstaanbaar mogelijk te maken. Als ziekenfondsen zijn ze expert op vlak van gezondheid en hebben ze het vertrouwen van hun leden. Het is dan ook hun taak om die leden wegwijs te maken in de complexe materie van de gezondheidszorg.
Ze zetten in op verschillende aspecten van preventie en gezondheidsgeletterdheid:
