Een cruciale stap richting economische en professionele stabiliteit
Een van de grootste voordelen van conventionering is een gegarandeerde vergoeding en aangepaste sociale bescherming. De nieuwste conventie, M/25, geldt vanaf 1 januari 2025 tot eind 2026, tenzij er eerder een nieuwe overeenkomst wordt afgesloten. Tot aan de definitieve aanvaardingsdatum blijft de conventiestatus van 2024 geldig.
Door het ontbreken van een regering en een budgettaire beslissing liep de vorige conventie eind 2024 af. Dit leidde tot een periode zonder conventie in januari 2025, waarin geen indexering kon worden toegepast. Februari 2025 brengt een positieve verandering: Na goedkeuring van een nieuwe conventie door het Verzekeringscomité, wordt een tariefindexering van 2,68% doorgevoerd, die op alle verstrekkingen van toepassing zal zijn.
Daarnaast wordt een eenmalige premie van 4,5 miljoen euro in totaal toegekend aan geconventioneerde kinesitherapeuten die aan specifieke voorwaarden voldoen. Deze premie wordt gedeeltelijk gefinancierd door het niet-gebruikte indexeringsbudget van januari 2025 en middelen uit het het ‘Frailty’-project, gericht op het detecteren van kwetsbaarheid bij ouderen. Het project wordt in 2026 volledig uitgerold.
Een regelgevend kader dat optimale erkomstandigheden garandeert
Het aansluiten bij een conventie biedt kinesitherapeuten meer dan enkel financiële voordelen: het zorgt voor een erkend en gereguleerd kader waarin zij kunnen werken. Door het in rekening brengen van tarieven te uniformiseren, bevordert de conventie transparantie in de samenwerking met verzekeringsinstellingen en de andere actoren binnen de sector.
Bovendien spelen kinesitherapeuten een actieve rol in sectorhervormingen. Ze denken mee over thema’s zoals het hernieuwen van de nomenclatuur en de vereenvoudiging van de administratieve procedures. Deze discussies helpen het werkkader geleidelijk aan te passen aan de praktijk, onder andere door technologische en organisatorische innovaties die de efficiëntie kunnen verbeteren. Ook de mogelijkheid van directe toegang tot kinesitherapie, zonder medisch voorschrift, wordt momenteel onderzocht en besproken als een mogelijke volgende stap.
Een hefboom voor het beroep
Kinesitherapeuten spelen een sleutelrol bij het vormgeven van het gezondheidsbeleid dat hen aangaat. Door actief deel te nemen aan overleg met verzekeringsinstellingen, hebben ze directe inspraak in de beslissingen over hun werkomstandigheden en tariefontwikkelingen. Deze constante dialoog draagt bij tot de erkenning van hun expertise en de verdediging van hun professionele belangen.
Betere toegang tot zorg voor de patiënten
Conventionering biedt niet alleen belangrijke voordelen voor zorgverleners, maar ook voor patiënten. Dankzij gereguleerde tarieven, garandeert dit systeem een optimale tenlasteneming van de verzorging door de ziekteverzekering en beperkt het de kosten voor de patiënt.
De conventie M/25 legt extra nadruk op de bescherming van patiënten zonder aanvullende ziekteverzekering. Dit zorgt ervoor dat zij toegang behouden tot betaalbare en kwalitatieve zorg. Een uitgebreid netwerk van geconventioneerde kinesitherapeuten is daarom cruciaal om een eerlijk zorgaanbod voor iedereen te waarborgen.
Vooruitdenken over de evolutie van het beroep
De toekomst van conventionering sluit aan bij de bredere evolutie van het gezondheidszorgsysteem. De huidige discussies richten zich op thema’s zoals de modernisering van de nomenclatuur, administratieve vereenvoudiging en de toenemende betrokkenheid van kinesitherapeuten in geïntegreerde zorgtrajecten.
De digitalisering van administratieve procedures - zoals de bredere invoering van gedematerialiseerde voorschriften en de optimalisatie van beheertools - vormt een belangrijke uitdaging om de administratieve last voor zorgverleners te verminderen. Daarnaast wordt gewerkt aan aanpassingen om de toegang tot zorg voor specifieke doelgroepen te vergemakkelijken en meer aangepaste zorgmodellen te ontwikkelen, zoals groepssessies.
Door actief deel te nemen aan deze ontwikkelingen, kunnen kinesitherapeuten niet alleen de erkenning en waardering van hun beroep versterken, maar ook een waardevolle rol spelen in het verbeteren van het zorgsysteem.
