Het komt deze week reeds enkele dagen sporadisch in het nieuws: de ziekenvervoerders vragen hogere tarieven en ondernemen hiervoor drastische acties. Concreet zullen de ziekenvervoerders enkel nog ritten uitvoeren op basis van hun eigen tarieven die veel hoger liggen dan de gewoonlijke contractueel afgesproken prijzen. Zij nemen dit initiatief om de sterk gestegen kosten te compenseren.
De Onafhankelijke Ziekenfondsen tonen begrip voor hun situatie maar kunnen niet accepteren dat deze acties de meest kwetsbare patiënten raakt. Wij hebben dan ook maximaal gezorgd voor oplossingen voor onze leden tijdens deze actiedagen. Zo werden er veelal andere vervoersoplossingen op maat gevonden, zoals bijvoorbeeld via onze vrijwilligers. Bovendien komt het ziekenfonds nog steeds tussen in de kosten van dit vervoer, ook al worden er duurdere tarieven gevraagd. De Onafhankelijke Ziekenfondsen roepen op tot verdere dialoog tussen alle betrokken partners met het oog op een structurele oplossing en geen doekje voor het bloeden. Om de factuur voor de patiënten niet te verzwaren vragen wij concreet om een deel van financiering van het niet-dringend ziekenvervoer te solidariseren op gemeenschapsniveau in Vlaanderen.
Zoals alle burgers worden ook de zorgondernemingen geraakt door stijgende kosten, zoals voor brandstof. Daarbovenop komt er voor de ondernemingen ook de indexatie van de lonen. De realiteit is dat de kosten voor het organiseren van niet-dringend ziekenvervoer niet enkel de laatste maanden zijn gestegen. Ziekenvervoerders zijn sinds twee jaar bijvoorbeeld onderworpen aan vergunningsplicht, waardoor zij de patiënt steeds moeten vervoeren in het bijzijn van twee ambulanciers. Zij hebben dus ook moeten investeren om kwaliteitsvol ziekenvervoer te kunnen garanderen.
Er is dus een significante stijging op de kosten van de ziekenvervoerders. Een logisch gevolg hiervan is dat ook de gangbare tarieven onder druk komen te staan. De vorming van een tarief is simpele wiskunde: 1+1=2. Het tarief bestaat uit een eigen aandeel van de patiënt (remgeld) en een aandeel dat via de aanvullende verzekering van het ziekenfonds wordt terugbetaald. De tussenkomst van het ziekenfonds wordt volledig gedragen door de jaarlijkse ledenbijdragen. Er is immers geen tussenkomst vanuit de verplichte verzekering of de bevoegde overheden, met uitzondering van een kleine vergoeding voor de reiskosten van oncologische en dialysepatiënten via de verplichte verzekering. Geen enkele partij wil de patiënten echter opzadelen met een hogere factuur. Om deze gordiaanse knoop te ontwarren is er nood aan een derde partij in de simpele wiskundige vergelijking: de Vlaamse Overheid.
Om tot een structurele oplossing te komen met betrekking tot de financiering van de sector van het niet-dringend ziekenvervoer in Vlaanderen is er nood aan solidarisering op gemeenschapsniveau. Momenteel betalen de ziekenfondsen een deel van de kost terug binnen hun aanvullende verzekering. We moeten gaan naar een optelsom van het eigen aandeel (remgeld), tussenkomst ziekenfonds en tussenkomst vanuit de Vlaamse overheid. Op die manier kunnen we de zorgcontinuïteit voor specifieke doelgroepen garanderen en de kosten voor deze patiënten laag houden. Neem deze zorgkost op in het budget van de Vlaamse Sociale Bescherming, hét verzekeringssysteem voor zorg en ondersteuning in Vlaanderen. De benodigde middelen voor het ziekenvervoer zijn slechts enkele percenten van het huidige totale budget van de Vlaamse Sociale Bescherming, en dus niet onoverkomelijk.
Het is alleszins belangrijk dat alle betrokken partijen het hoofd koel houden en verder met elkaar in overleg gaan om tot een oplossing te komen, want wat ons bindt is het organiseren van een kwaliteitsvolle, efficiënte en financieel toegankelijke dienstverlening naar de burgers toe.
Xavier Brenez,
Directeur-Generaal van de Onafhankelijke Ziekenfondsen
