Preventie

Mpox: essentiële informatie

De Onafhankelijke Ziekenfondsen willen zorgprofessionals geactualiseerde informatie verstrekken over mpox, voorheen gekend als de apenpokken. Mpox is een virale infectie die huiduitslag en griepachtige symptomen veroorzaakt. De ziekte is meestal mild en geneest vanzelf binnen enkele weken. Bij sommige mensen, vooral mensen met een verzwakt immuunsysteem, kan mpox zich echter ontwikkelen tot een ernstigere vorm. 

 

 

Afbeelding
Virus MPOX

De huidige mpox-epidemie onderscheidt zich door enkele unieke kenmerken: 

  • Geografische spreiding: in tegenstelling tot de vorige epidemieën, is deze niet langer beperkt tot endemische gebieden in Afrika. In Europa is een eerste geval gesignaleerd in Zweden, wat duidt op een internationale verspreiding.
  • Transmissiepatronen: hoewel er nog een aantal onduidelijkheden zijn over de specifieke transmissiepatronen van Clade Ib in vergelijking met Clade II, wordt er verder onderzoek gevoerd om deze cruciale aspecten te verduidelijken.
  • Varianten: we zien een versnelde verspreiding van Clade I, de Centraal-Afrikaanse variant, in Afrika, met mogelijk ernstigere klinische symptomen.
  • Risicogroepen: de mensen die het meest zijn blootgesteld, zijn mensen die reizen naar getroffen gebieden of intieme relaties hebben met meerdere of besmette personen. Er zal binnenkort advies voor reizigers beschikbaar zijn op de website van de FOD Buitenlandse Zaken.

Voor real-time epidemiologische data verwijzen we u naar het mpox-dashboard van de WGO

Klinische presentatie

De symptomen van mpox variëren, maar de meest voorkomende zijn:

  • huiduitslag of laesies: vaak aanwezig in het gezicht en kunnen zich verspreiden
  • koorts
  • lymfadenopathie
  • myalgie en vermoeidheid

De symptomen kunnen ernstiger zijn bij immuungecompromitteerde patiënten, zwangere vrouwen en jonge kinderen. 

Diagnose

De diagnose berust voornamelijk op PCR-tests: Dit zijn de aanbevelingen:

  • Monsterafname: neem een wisser van meerdere huidlaesies. Bij afwezigheid van laesies, overweeg een keelwisser of bloedmonster.
  • Verzending: gebruik een drievoudig verpakkingssysteem en zorg ervoor dat de etikettering conform richtlijn UN3373 of UN3291 is. 

Behandeling en isolatie

  • Behandeling: de ziekte is meestal zelflimiterend en vereist vaak alleen ondersteunende zorg. Voor ernstige gevallen kan Tecovirimat overwogen worden, hoewel zijn doeltreffendheid tegen Clade Ib nog bevestigd moet worden.
  • Isolatie: patiënten moeten in isolatie blijven tot alle laesies zijn genezen, wat doorgaans 2 à 4 weken duurt. Zorgverleners moeten gepaste persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) gebruiken. 

Preventie en controle

Implementeer strikte preventiemaatregelen om de verspreiding te beperken:

  • Persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM): gebruik FFP2-maskers, oogbescherming, handschoenen en beschermende kleding.
  • Handhygiëne: was of desinfecteer frequent uw handen.
  • Omgevingsreiniging: desinfecteer regelmatig de oppervlakken die in contact zijn geweest met de patiënt.
  • Afvalbeheer: behandel al het afval van mpox-patiënten als besmettelijk medisch afval.
  • Vaccinatie: rekening houdend met de beperkte impact van de ziekte en het lage risico voor de bevolking, zijn er voorlopig geen plannen voor algemene vaccinatie. In geval van een lokale uitbraak in België is secundaire vaccinatie mogelijk dankzij een strategische vaccinvoorraad (onmiddellijke vaccinatie na een risicocontact).  

Contactopsporing

Werk nauw samen met de regionale gezondheidsautoriteiten om contacten van bevestigde gevallen te identificeren en te monitoren. Herinner u dat er een meldingsplicht geldt voor alle gevallen van mpox.

Door deze maatregelen strikt toe te passen, kunnen we de verspreiding van mpox beperken en zowel de patiënten als de zorgverleners beschermen. Raadpleeg voor meer informatie de aan mpox gewijde pagina op de website van de FOD Volksgezondheid of de website van het Instituut voor Tropische Geneeskunde